بهترین مولتی ویتامین برای دیابتی ها

دیابت نوع 2 با تغییرات سبک زندگی  و رژیم غذایی و در برخی موارد با دارو درمان می‌شود. مواد مغذی بهتر است از منابع غذایی و به شکل طبیعی مصرف شوند اما در صورت کمبود، می‌بایست از مکمل‌ها کمک گرفت. درک بهترین راهکار استفاده از مکمل‌ها و اینکه کدام یک برای دیابت نوع 2 مفید هستند چالش برانگیز است.

استفاده از مکمل‌ها باید به صورت فردی و توسط یک متخصص تغذیه، داروسازو یا پزشک شما بررسی شود. با در نظر گرفتن این موضوع، امروز در رابطه با آخرین شواهد در مورد کاربردها و عوارض جانبی مکمل‌هایی که اغلب برای دیابت تبلیغ می‌شوند، صحبت خواهم کرد. با من همراه باشید.

آلفا‌لیپوئیک اسید

اسید آلفا‌لیپوئیک یک اسید چرب است که به عنوان یک آنتی‌اکسیدان برای دیابت و عوارض آن از جمله نوروپاتی (درد عصبی)، نفروپاتی (آسیب کلیه)، ادم ماکولا (نشت رگ‌های خونی به شبکیه چشم) عمل می‌کند. یک بررسی گسترده از 10 مطالعه به این نتیجه رسید که آلفا‌لیپوئیک اسید در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بیشتر از دارونما (قرص قند) قند خون، تری‌گلیسیرید (چربی در خون) و کلسترول را کاهش نمی‌دهد. طبق گزارش یک مرور سیستماتیک، 3 کارآزمایی از 8 کارآزمایی مورد مطالعه بهبود علائم را برای کسانی که مکمل مصرف می‌کردند نشان داد، در حالی که 5 کارآزمایی دیگر بهبودی نشان ندادند.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

در دوزهای معمولی، اسید آلفا‌لیپوئیک حتی برای افراد مبتلا به بیماری قلبی، دیابت و بیماری‌های عصبی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. عوارض جانبی که ممکن است با این مکمل رخ دهد شامل موارد زیر است:

• سردرد
• حالت تهوع
• استفراغ

کروم

کروم یک عنصر کمیاب است که در غذاهایی مانند گوشت، غلات و محصولات یافت می‌شود. ممکن است اثرات انسولین را افزایش دهد و به تجزیه قندها کمک کند. شواهد مربوط به اثرات کروم بر دیابت متفاوت است. یک بررسی از 10 مطالعه به این نتیجه رسید که مکمل کروم به میزان متوسطی سطح هموگلوبین A1c را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود می‌بخشد.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

مقدار کافی (AIs)  برای کروم در بزرگسالان 25 میکروگرم (mcg) در روز در زنان و 35 میکروگرم در زنان است. AIs در دوران بارداری به 30 میکروگرم کاهش می‌یابد اما در دوران شیردهی به 45 میکروگرم افزایش می‌یابد. مصرف کروم همراه با انسولین یا متفورمین ممکن است باعث هیپوگلیسمی (قند خون پایین) شود.

مراقب علائم هیپوگلیسمی مانند موارد زیر باشید:

• لرزش
• سردرد
• ضربان قلب سریع

بر اساس برخی گزارشات کروم ممکن است عوارض جانبی زیر را نیز ایجاد کند:

• کاهش وزن
• کم‌خونی
• اختلال عملکرد کبد
• نارسایی کلیه
• بثورات پوستی

دارچین

ادویه محبوب دارچین در افراد مبتلا به پیش‌دیابت و دیابت نوع 2 برای اثرات آن بر قند خون کلسترول  و فشار خون مورد مطالعه قرار گرفته است: بر اساس تجزیه و تحلیل 16 کارآزمایی بالینی، مکمل‌های دارچین قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و پیش‌دیابت کاهش داد (سطح قند خون به اندازه کافی بالا نیست که بتوان دیابت نوع 2 را در نظر گرفت). بررسی‌های گسترده دیگر نشان داده است که دارچین به طور قابل توجهی فشار خون و سطح کلسترول (کلسترول کل، تری‌گلیسیرید و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) که “بد” در نظر گرفته می‌شود) را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش می‌دهد. تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات دارچین در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 مورد نیاز است.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

دارچین در دوزهای کمتر از 6 گرم (گرم) در روز برای اکثر افراد بی‌خطر است. با این حال،گزارش‌هایی مبنی بر سطوح بالای کومارین در گونه‌هایی مانند دارچین کاسیا (Cinnamomum cassia) گزارش شده است. دارچین واقعی (Cinnamomum verum)که به نام دارچین سیلان یا سریلانکا نیز شناخته می‌شود سطوح پایین‌تری از کومارین دارد.

اثرات دیگر  سمیت دارچین که باید از آنها آگاه بود عبارتند از:

• بیماری کبد
• بثورات پوستی (واکنش حساسیت مفرط)
• التهاب لثه

منیزیم

سطوح بالاتر منیزیم معدنی در بدن با خطر کمتر دیابت مرتبط است. طبق بررسی سیستماتیک آزمایشات بالینی، منیزیم قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش می‌دهد. همچنین حساسیت سلول‌ها به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت یا در معرض خطر ابتلا به دیابت، بهبود می‌بخشد.

شرایطی که خطر دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد شامل موارد زیر است:

• داشتن اضافه وزن
• سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)
• سندرم متابولیک
• پیش‌دیابت

مکمل‌های منیزیم در فرمول‌های مختلف زیادی در دسترس هستند اما اکسید منیزیم در آزمایش‌های بالینی دیابت بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

RDA برای منیزیم در بزرگسالان 310 میلی‌گرم برای زنان و 400 میلی‌گرم برای مردان است. این مقدار با افزایش سن اندکی افزایش می‌یابد.

بهتر است دوزهای منیزیم را به 350 میلی‌گرم در روز محدود کنید. شما می‌توانید منیزیم را از مواد غذایی خود از جمله محصولات غنی شده مانند غلات دریافت کنید. مکمل‌های منیزیم در دوزهای بالاتر با عوارض جانبی رایج زیر همراه است:

• اسهال
• حالت تهوع
• گرفتگی معده

دوزهای روزانه بیش از 5000 میلی‌گرم ممکن است باعث مسمومیت شود. مراقب علائم هشدار دهنده مانند  علائم زیر باشید:

• فشار خون پایین (هیپوتانسیون)
• استفراغ کردن
• خستگی
• گرگرفتگی

پتاسیم

پتاسیم مکانیسمی همانند منیزیم دارد. پتاسیم در تعیین میزان مایعات بدن، حفظ انتقالات عصبی و تنظیم میزان سدیم نقش دارد. پتاسیم در افزایش حساسیت سلول‌ها نسبت به انسولین نقش دارد و درواقع سلول برای ترشح انسولین از سلول‌های پانکراسی، به پتاسیم نیاز دارد.

عموما مصرف طولانی‌مدت داروهای ادرارآور، خصوصا از دسته تیازیدی‌ها، منجر به کاهش میزان پتاسیم در بدن شما می‌شود و تنظیم قند خون ممکن است دچار اختلال شود و میزان قند خون ناشتا بالا رود.

مقدار قابل مصرف پتاسیم، هنوز به شکل دقیق مشخص نیست. اما مقداری که می‌توان برای مصرف افراد برای حفظ کفایت تغذیه‌ای در نظر گرفت، به شرح ذیل است:

• نوجوانان 14 الی 18 سال، روزانه 3000 میلیگرم (برای پسران) و 2300 میلیگرم (برای دختران)
• افراد 19 الی 50 سال، روزانه 3400 میلیگرم برای آقایان و 2600 میلیگرم برای خانم‌ها
• افراد بالای 51 سال، روزانه 3400 میلیگرم برای آقایان و 2600 میلیگرم برای خانم‌ها

در نظر گرفته می‌شود. شما به طور طبیعی، در حدود 195 میلیگرم پتاسیم از طریق ادرار دفع می‌کنید.

کمبود پتاسیم ممکن است خود را به شکل خستگی، گرفتگی ملایم تا شدید عضلانی، عدم تنظیم قند خون، افزایش ریسک تشکیل سنگ کلیه، اختلالات فشار خون و … نشان دهد.

مصرف پتاسیم در افراد مبتلا به نارسایی شدید کلیوی منع مصرف دارد. پتاسیم نباید با داروهای قند خون، فشار خون، داروهای افزایش‌دهنده میزان پتاسیم خون مثل اسپیرونولاکتون استفاده شود.

اسیدهای چرب امگا 3

شواهد استفاده از اسیدهای چرب امگا 3 برای دیابت متفاوت است. یک بررسی از 30 مطالعه نشان داد که اسیدهای چرب امگا 3 به کاهش قند خون و مقاومت به انسولین کمک می‌کنند (زمانی که سلول‌ها به خوبی به انسولین پاسخ نمی‌دهند و نمی‌توانند به راحتی گلوکز خون را جذب کنند و به انسولین بیشتری نیاز دارند). نتایج یک بررسی دیگر نشان می‌دهد که مصرف بیشتر اسیدهای چرب امگا 3 به محافظت در برابر دیابت نوع 2 کمک می‌کند. از سوی دیگر تجزیه و تحلیل 46 کارآزمایی بالینی نشان داد که اسیدهای چرب امگا 3 تأثیر قابل توجهی بر قند خون یا مقاومت به انسولین ندارند.

طبق برخی گزارشات مصرف اسیدهای چرب امگا 3 در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 سطح موارد زیر را بهبود بخشید:

• هموگلوبین A1c
• کلسترول کل
• کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) (کلسترول “خوب”)
• تری‌گلیسیرید

ایمنی و اقدامات احتیاطی

مقدار کافی (AIs) برای امگا 3 در بزرگسالان 1.6 گرم برای مردان و 1.1 گرم برای زنان است که در دوران بارداری کمی افزایش می‌یابد. امگا 3 همچنین در غذاهای غنی شده مانند تخم مرغ، ماست و شیر، آب میوه‌ها، غلات و … یافت می‌شود.

اسیدهای چرب امگا 3 معمولاً عوارض جانبی شدیدی ایجاد نمی‌کنند. با این حال سطوح بالای (بیش از چهار گرم در روز) امگا 3 خطر فیبریلاسیون دهلیزی را در افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی یا در معرض خطر ابتلا به آن به طور متوسط ​​افزایش داده است. امگا 3 ممکن است باعث اثرات خفیف گوارشی مانند موارد زیر شود:

• بوی بد دهان
• سوزش سردل
• حالت تهوع
• اسهال

بربرین

بربرین گیاهی است که در طب سنتی چین و طب آیورودا (سیستم پزشکی باستانی هند) برای کمک به کاهش قند خون و کلسترول در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می‌شود. مروری بر 46 کارآزمایی بالینی نشان داد که بربرین با یا بدون داروهای استاندارد دیابت، اندازه‌گیری‌ موارد زیر مربوط به کنترل دیابت را بهبود می‌بخشد:

• هموگلوبین A1c
• قند خون دو ساعت بعد از غذا
• مقاومت به انسولین
• شاخص توده بدنی (BMI)
• کلسترول کل
• تری‌گلیسیرید
• التهاب

اثرات بربرین به همراه داروهای استاندارد دیابت بیشتر بود، اما بربرین حتی به تنهایی نیز فواید کمی بر هموگلوبین A1c و سطح قند خون ناشتا نشان داد.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

باید از مصرف بربرین در دوران بارداری و شیردهی خودداری شود زیرا ممکن است باعث زردی یا آسیب مغزی در نوزادانی شود که در معرض آن هستند. عوارض جانبی بربرین شامل یبوست و اسهال است.

ویتامین D

ویتامین D از پرتوهای فرابنفش نور خورشید در بدن ساخته می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که دریافت ویتامین D کافی ممکن است به پیشگیری از دیابت نوع 1 و نوع 2 کمک کند. مکمل ویتامین D3 (کوله کلسیفرول) 2000 واحد بین المللی (IU) در روز می‌تواند در مدیریت یا پیشگیری از دیابت نوع یک مفید باشد. بر اساس بررسی 9 کارآزمایی بالینی، مصرف حداقل 1000 واحد بین المللی روزانه به مدت یک سال یا بیشتر به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می‌دهد. جالب توجه است که دوزهای پایین‌تر ویتامین D تاثیری بر خطر دیابت نداشت.

ایمنی و اقدامات احتیاطی

مقدار نرمال توصیه شده رژیم غذایی (RDA) ویتامین D برای بزرگسالان 600 IU یا 15 میکروگرم است. شما می‌توانید ویتامین D اضافی را از مواد غذایی خود از جمله محصولات غنی شده ویژه مانند: آب پرتقال، غلات و شیر دریافت کنید. همچنین می‌توانید ویتامین D کافی را از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت کنید. با این حال عوامل زیر می‌توانند دریافت ویتامین D کافی از نور خورشید را چالش برانگیز کنند:

• زندگی در عرض‌های جغرافیایی بالاتر
• ماه‌های پاییز و زمستان در آب و هوای سرد
• زندگی در آب و هوای ابری
• داشتن پوست تیره‌تر

مصرف مکمل در این موارد گزینه مناسبی است. با این حال توجه داشته باشید که دوزهای بالای ویتامین D از مکمل‌ها می‌تواند عوارض جانبی زیر را ایجاد کند.

• سنگ کلیه
• حالت تهوع
• استفراغ کردن
• ضعف عضلانی
• نارسایی کلیه
• هیپرویتامینوز D (سمیت ویتامین D)

تیامین (B1)

برخی از افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار کمبود تیامین یا ویتامین B1 باشند. از آنجایی که تیامین برای بسیاری از سیستم‌های بدن مهم است، داشتن سطوح مناسب در بدن اهمیت دارد. کمبود تیامین ممکن است علت برخی از انواع نوروپاتی (آسیب عصبی) باشد. اصلاح کمبود با مکمل‌های ویتامین B ممکن است در این موارد مفید باشد.

یک مطالعه نشان داد که یک مکمل تیامین می‌تواند به رفع کمبود و همچنین در بهبود سطوح لیپید (ترکیبات چربی موجود در خون) کمک کند. با این حال این تحقیق نتوانست هیچ تاثیری بر دیابت زمینه‌ای نشان دهد. در صورت وجود کمبود یا وجود علائم نوروپاتی، یک متخصص ممکن است مصرف مکمل با تیامین یا سایر ویتامین‌های B را برایتان توصیه کند اما مصرف مکمل‌ها جایگزین داروهای دیابتی مورد نیاز نیست.

غذاهایی که منابع تیامین هستند عبارتند از مارچوبه، جگر گاو، لوبیا سیاه، تخم‌مرغ، غلات غنی شده و محصولات غلات کامل، عدس، آجیل ماکادمیا و گوشت خوک.

ویتامین B12

کمبود ویتامین B12 ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نگران‌کننده باشد. منابع غذایی ویتامین B12 شامل جگر گاو، صدف، لبنیات، تخم مرغ، غلات غنی شده یا مخمرهای مغذی، مرغ، ماهی و گوشت است. ویتامین B12 در گیاهان یافت نمی‌شود، بنابراین این ویتامین برای افرادی که از رژیم غذایی گیاهی پیروی می‌کنند یک نگرانی ویژه است.

گاهی اوقات مکمل‌های ویتامین B12 برای افراد مبتلا به دیابت یا نوروپاتی طولانی‌مدت یا پیچیده توصیه می‌شود. نویسندگان یک مطالعه در مورد مکمل ویتامین B12 و فولات در افراد مبتلا به دیابت نسبت به مزایای استفاده از آن در اوایل دوره بیماری با احتیاط خوشبین بودند.

متفورمین دارویی است که معمولا برای درمان دیابت نوع 2 و سایر بیماری‌های مرتبط استفاده می‌شود. افرادی که متفورمین مصرف می‌کنند ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین B12 باشند.

نتایج مطالعه‌ای نشان داد افرادی که متفورمین مصرف می‌کردند سطح ویتامین B12 درصد کمتر از افرادی بود که این دارو را مصرف نمی‌کردند. نظارت بر سطح ویتامین B12 می‌تواند برای کسانی که متفورمین در دراز مدت مصرف می‌کنند توصیه شود.

سخن پایانی

 دیابت بیماری است که با قند خون بالا مشخص می‌شود و اگر به خوبی کنترل نشود می‌تواند کیفیت زندگی را کاهش داده و عوارض جدی از جمله کوری، نارسایی کلیه، قطع عضو و مشکلات قلبی ایجاد کند. به طور معمول مدیریت دیابت هم شامل اصلاح سبک زندگی (مانند ورزش و یک رژیم غذایی سالم) و هم داروها (مانند انسولین یا سایر داروهای تجویزی) است. رژیم غذایی سالم برای پیشگیری و مدیریت دیابت و عوارض آن ضروری است. رژیم غذایی کم‌چرب و پر‌فیبر مانند رژیم مدیترانه‌ای نیز می‌تواند به پیشگیری از دیابت نوع 2 کمک کند. رژیم‌های کم‌کربوهیدرات و وگان نیز سطح قند خون را به میزان متوسطی بهبود بخشیده است.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مکمل‌های غذایی مانند دارچین، بربرین و ویتامین D ممکن است کنترل قند خون را در افراد مبتلا به دیابت بهبود بخشد. اگرچه اینها جایگزین داروهای دیابت تایید شده توسط FDA نیستند. برخی از مکمل‌های غذایی ممکن است باعث آسیب کلیه شوند که افراد مبتلا به دیابت به ویژه مستعد ابتلا به آن هستند. اگر بیماری کلیوی دارید، به ویژه در مورد استفاده از مکمل‌ها برای کمک به مدیریت قند خون خود مراقب باشید. در نهایت اگر دیابت دارید یا سعی در پیشگیری از آن دارید، مهم است که در مورد استفاده از هر مکملی با پزشک خود صحبت کنید تا اهداف سلامتی خود را بهینه کنید.

منابع

Vitamins & Supplements for Diabetes | ADA

Efficacy and safety of cinnamon in type 2 diabetes mellitus and pre-diabetes patients: A meta-analysis and meta-regression – Diabetes Research and Clinical Practice

Oral Magnesium Supplementation for Treating Glucose Metabolism Parameters in People with or at Risk of Diabetes: A Systematic Review and Meta-Analysis of Double-Blind Randomized Controlled Trials

Potassium – Health Professional Fact Sheet