درمان جدید آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید یک نوع بیماری خودایمنی است؛ به این معنی که سیستم ایمنی به اشتباه به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند. این بیماری عمدتاً مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد – در درجه اول دست‌ها، مچ دست و زانو – و باعث التهاب و تورم دردناک مفاصل می‌شود که به بافت آسیب رسانده و منجر به تغییر شکل و محدودیت در حرکت می‌گردد. آرتریت روماتوئید همچنین می‌تواند نواحی دیگر از جمله ریه‌ها، قلب و چشم‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری عمدتاً زنان (تقریباً دو سوم افراد مبتلا) را درگیر میکند و معمولاً در سنین ۴۰ تا ۷۰ سالگی تشخیص داده می‌شود. تقریباً ۱٪ از جمعیت جهان از آرتریت روماتوئید رنج می.برند.

گزینه‌های درمانی برای آرتریت روماتوئید محدود است. اگرچه درمان قطعی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، شروع به موقع درمان‌های موجود (از جمله دارو، تغییر شیوه زندگی، درمان‌های حمایتی و جراحی) می‌تواند خطر آسیب مفاصل را کاهش داده و تأثیر این بیماری بر افت کیفیت زندگی را محدود کند.

با این حال، بسیاری از بیماران به درمان‌های موجود پاسخ نمی دهند یا ممکن است به مرور زمان نسبت به درمان‌های موثر قبلی مقاوم شوند. این امر زمینه ساز نیاز به توسعه درمان‌های جدید و موثر برای آرتریت روماتوئید است.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی التهابی است که مفاصل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگرچه هم‌اکنون گزینه‌های درمانی موثری در دسترس است، دانشمندان همیشه به دنبال راه‌های جدید و بهتر برای درمان آرتریت روماتوئید هستند. مهارکننده‌های JAK، مهارکننده‌های BTK، تحریک عصب واگ، سلول‌های بنیادی و واکسن‌ها برخی از درمان‌های جدید هستند که در حال بررسی می‌باشند.

درمان‌های اصلی آرتریت روماتوئید

درمان‌های اصلی آرتریت روماتوئید که برای جلوگیری از شدت یافتن بیماری و کاهش خطر ایجاد محدودیت و مشکلات بیشتر کاربرد دارند شامل ۲ دسته عمده هستند :

1. داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) : این داروها از طریق مسدود کردن اثر مواد شیمیایی آزاد شده در هنگام حمله سیستم ایمنی بدن به مفاصل عمل می‌کنند. این مواد شیمیایی در صورت مهار نشدن می‌توانند در ادامه باعث آسیب بیشتر به استخوان‌ها، تاندون‌ها، رباط‌ها و غضروف اطراف شود. چند مثال از این دسته که به طور معمول تجویز می‌شوند عبارتند از متوترکسات، لفلونوماید، هیدروکسی کلروکین و سولفاسالازین.
2. داروهای بیولوژیکی : داروهای بیولوژیکی شکل جدیدی از درمان آرتریت روماتوئید هستند. این داروها به صورت تزریقی تجویز می‌شوند و با متوقف کردن مواد شیمیایی خاص در خون شما از فعال شدن سیستم ایمنی برای حمله به مفاصل جلوگیری می‌کنند. مثال‌هایی از داروهای این دسته عبارتند از آدالیموماب، اتانرسپت و اینفلیکسیماب.

درمان‌های تجربی برای آرتریت روماتوئید چیست؟

درمان‌های تجربی، درمان‌های جدیدی هستند که از نظر اثربخشی امیدوارکننده هستند، اما تاثیر قطعی آنها برای درمان آرتریت روماتوئید هنوز ثابت نشده‌ است. محققان این روش‌های درمانی را در مطالعات بالینی آزمایش می‌کنند تا ببینند به چه میزان خوب عمل می‌کنند. اگر در آزمایشات بالینی، ایمن و مؤثر بودن این داروها ثابت شود، سازمان غذا و دارو (FDA) ممکن است آنها را برای استفاده در عموم تأیید کند.

جدیدترین روش‌های درمانی پیشنهاد شده برای آرتریت روماتوئید

آخرین درمان‌های کشف شده برای آرتریت روماتوئید ممکن است به بیماران کمک کند تا بهبود بیشتری پیدا کنند، بنابراین می‌توانند به انجام کارهای روزمره و فعالیت‌های روتین خود بازگردند. در ادامه به بررسی مختصر برخی از درمان‌های جدید آرتریت روماتوئید میپردازیم.

1- مهارکننده‌های ژانوس کیناز (JAK)

مهارکننده‌های JAK یکی از جدیدترین درمان‌هایی هستند که تاییدیه FDA را برای آرتریت روماتوئید دریافت کرده‌اند. این داروها به شکل قرص هستند و از طریق مهار سیستم ایمنی برای جلوگیری از تولید آنزیم‌های خاصی که می‌توانند التهاب را تحریک کنند، عمل می‌کنند. مهارکننده‌های JAK ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروهای آرتریت روماتوئید به صورت ترکیبی استفاده شوند.

سازمان غذا و دارو (FDA) مهارکننده های JAK زیر را برای درمان آرتریت روماتوئید تایید کرده است :

• توفاسیتینیب (tofacitinib)
• باریسیتینیب (baricitinib)
• اوپاداسیتینیب (upadacitinib)

طبق نظر محققان احتمالا تعداد بیشتری از این دسته دارویی در آینده نزدیک تاییدیه FDA را خواهند گرفت.

2- مهارکننده تیروزین کیناز بروتون (BTK)

محققان در حال مطالعه بر روی یک داروی تجربی به نام فنبروتینیب (fenebrutinib) هستند که از عملکرد تیروزین کیناز بروتون  (آنزیمی که التهاب را در بدن تحریک می‌کند) جلوگیری می‌کند.

در فاز ۲ یک کارآزمایی بالینی، فنبروتینیب در کاهش شدت آرتریت روماتوئید در بیمارانی که به سایر درمان‌ها پاسخ خوبی نشان نمی‌دادند، مؤثر واقع شد. فنبروتینیب نتایج مشابهی را در مقایسه با داروی محبوب آرتریت روماتوئید یعنی آدالیموماب نشان داد. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، دانشمندان در مورد پتانسیل مهارکننده های BTK برای کمک به افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دیدگاه مثبتی دارند.

3- تحریک عصبی

محققان در حال مطالعه بر روی پتانسیل تحریک عصب واگ هستند؛ درمانی که از تکانه‌‌های الکتریکی برای تحریک عصب واگ استفاده می‌کند. عصب واگ از ساقه مغز تا معده امتداد دارد. این عصب در تنظیم التهاب در بدن نقش دارد.

در یک مطالعه بالینی با حجم نمونه کم، محققان تحریک عصبی عصب واگ یا دارونما را در ۱۴ فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید امتحان کردند. نتایج نشان داد که چهار نفر از شش بیماری که تحریک عصب واگ را یک بار در روز به مدت ۱۲ هفته دریافت کرده بودند، بهبود علائم را گزارش کردند.

از تحریک عصب واگ برای درمان سایر بیماری‌ها مانند صرع و افسردگی نیز استفاده شده است.

4- مکمل‌ها

در سال‌های اخیر، چندین کارآزمایی بالینی برای بررسی مکمل‌ها به عنوان درمان‌های احتمالی برای آرتریت روماتوئید انجام شده است.

برخی از ترکیباتی که برای درمان آرتریت روماتوئید نویدبخش بوده‌اند عبارتند از:

• کپسایسین (ماده موثره فلفل چیلی)
• زردچوبه
• اسیدهای چرب امگا ۳
• زنجبیل
• سیر
• روغن CBD
• کندر هندی

ضروری است که قبل از استفاده از این مکمل‌ها با پزشک خود مشورت کنید، زیرا برخی از آنها می‌توانند با سایر داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند.

5- طب مکمل و جایگزین

ایجاد تغییر در شیوه زندگی یا کمک گرفتن از درمان‌های طب مکمل و جایگزین ممکن است به کاهش علائم در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید کمک کند.

برخی از رویکردهایی که ممکن است مفید باشند عبارتند از:

• طب سوزنی
• تای چی یا یوگا
• سرما درمانی
• آب درمانی
• ماساژ

6- سایر درمان‌ها

بررسی و تحقیق بر روی چندین درمان دیگر برای آرتریت روماتوئید در حال انجام است. به عنوان مثال، محققان استرالیایی در حال انجام اولین آزمایش انسانی بر روی DEN-181 (واکسنی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید) هستند. دانشمندان همچنین در حال بررسی روش‌هایی برای آموزش سلول‌های بنیادی برای تبدیل شدن به “سلول‌های هوشمند” جهت مبارزه با التهاب و ارائه داروهای بیولوژیک هستند.

منابع

Treatment