اگزما چیست؟
اگزما که به عنوان درماتیت نیز شناخته می‌شود شامل گروهی از بیماری‌های پوستی است که معمولاً باعث ایجاد بثورات و خارش می‌شوند. در بیشتر موارد، پوست قرمز، زبر، خشک و خارش‌دار می‌شود و ممکن است پوسته پوسته شود و تاول‌هایی نیز مشاهده گردد. با این حال اگزما می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود و هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهد. اگزما را می‌توان به چندین نوع تقسیم کرد که شایع‌ترین آن اگزمای آتوپیک است. اگزمای آتوپیک شایع‌ترین بیماری التهابی پوست در جهان می‌باشد. مشخصه‌ی این نوع اگزما خشکی، خارش و بثورات پوستی است که اغلب در چین‌های آرنج و زانو مشاهده می‌شود، اگرچه در جاهای دیگر مانند دست‌ها نیز قابل مشاهده است. نوزادان معمولاً اگزمای آتوپیک را روی پوست سر یا گونه‌هایشان بروز می‌دهند. در ادامه بیشتر به اگزما می‌پردازیم.
خشکی و پوسته‌پوسته شدن پوست، خارش و قرمزی پوست از اصلی‌ترین علائم اگزما هستند. در این بیماری سد پوستی آسیب می‌بیند و توانایی ترمیم خود را از دست می‌دهد. درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و روش‌های درمانی موجود تنها به مدیریت علائم بیماری کمک می‌کنند.
علائم اگزما
تقریباً همه موارد اگزما دارای علائم زیر هستند:
- خشکی و پوسته پوسته شدن
- خارش
- قرمزی پوست
در برخی موارد پوست در ناحیه‌ی تحت تاثیر اگزما، ممکن است روشن‌تر یا تیره‌تر به‌نظر برسد. همچنین پوست ممکن است ترک بردارد، خونریزی کند و عفونی شود. علاوه بر این پوست ممکن است در اثر مالش و خراش طولانی مدت ضخیم شود و ساختار طبیعی خودش را از دست بدهد که این مسئله به خصوص در اطراف انگشتان بیشتر اتفاق می‌افتد.
علل اگزما
اگزما به دلیل عدم توانایی بدن در ترمیم آسیب به سد پوستی ایجاد می‌شود. این مسئله به دلیل جهش در ژنی به نام فیلاگرین اتفاق می‌افتد. فیلاگرین نقش مهمی در تشکیل سد پوستی دارد. به‌طور معمول، هر سلول در پوست دارای دو نسخه از ژن فیلاگرین است. با این حال، افرادی که مستعد ابتلا به اگزما هستند، تنها یک نسخه از این ژن را دارند. اگرچه برای تشکیل یک سد طبیعی پوست فقط به یک کپی از ژن نیاز است اما وجود دو نسخه برای ترمیم سد پوستی مهم است. اگر پوست فرد در معرض مواد محرک قرار گیرد و سد پوستی وی تحت تأثیر این مواد آسیب ببیند، فردی که تنها یک کپی از این ژن را دارد توانایی کمتری برای ترمیم دارد. هنگامی که سد پوستی آسیب ببیند و دچار اختلال شود، رطوبت از پوست خارج می‌شود و پوست خشک و پوسته پوسته می‌شود. آلرژن‌های محیطی (مواد تحریک کننده از محیط اطراف) نیز می‌توانند وارد پوست شده و سیستم ایمنی بدن را فعال کنند و التهاب ایجاد کنند که باعث قرمزی و خارش پوست می‌شود. اگر در خانواده‌ی فردی سابقه اگزما یا شرایط آلرژیک از جمله تب یونجه و آسم وجود داشته باشد احتمال ابتلا به اگزما در وی بیشتر است.
درمان اگزما
در حال حاضر هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد. در برخی افراد، اگزما خود به خود برطرف می‌شود. اگر فرد در کودکی دچار اگزما شده باشد، این امکان وجود دارد که در بزرگسالی دیگر به آن مبتلا نباشد. با این‌حال در برخی موارد اگزما یک بیماری مادام العمر است که نیاز به مدیریت مداوم علائم دارد. در حالی‌که درمانی برای علت زمینه‌ای این بیماری وجود ندارد، گزینه‌هایی درمانی وجود دارد که به مدیریت و کاهش علائم بیماری کمک می‌کند. برنامه درمانی ممکن است بسته به نوع اگزما، سن و علائم خاص بیماری متفاوت باشد. استفاده از برخی درمان‌ها و روش‌ها در انواع مختلف اگزما رایج است. همه بیماران به یک مرطوب کننده نیاز دارند که به‌طور منظم به پوست آبرسانی و رطوبت پوست را حفظ کند. اکثر افراد مبتلا به اگزما به کرم یا پماد ضد التهابی نیز نیاز دارند. رایج‌ترین آن‌ها کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی هستند. با این حال، استروئیدها تنها گزینه نیستند، دسته دیگری از کرم ها و پمادهای ضد التهابی به نام مهارکننده‌های کلسینورین وجود دارد که می‌توان از آن‌ها نیز استفاده کرد.
گاهی برای بیمارانی که مستعد عفونت هستند از آنتی‌بیوتیک و ضدعفونی کننده استفاده می‌شود. آنتی‌هیستامین‌ها علاوه بر درمان‌های فوق می‌توانند به برخی از بیماران کمک کنند اما التهاب اگزما را درمان نمی‌کنند. اگر اگزما با درمان‌های موضعی کنترل نشد، می‌توان از فتوتراپی (که پرتو فرابنفش به پوست تابانده می‌شود) و حتی در موارد شدیدتر از قرص‌ها یا داروهای تزریقی استفاده کرد. همچنین بسیاری از بیماران می‌توانند از درمان و روش‌های روان‌شناختی بهره‌مند شوند، زیرا تأثیر اگزما بر سلامت روانی افراد ثابت شده است.
عوارض اگزما
با توجه به اینکه در اگزما سد پوستی کارایی خود را از دست می‌دهد، بیماران در معرض خطر بیشتری برای ابتلای به عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی هستند. بیماران مبتلا به عفونت‌های باکتریایی مکرر و مقاوم ممکن است به روش‌های درمانی خاصی نیاز داشته باشند.
بیماران مبتلا به اگزما همچنین بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی هستند. اگزما هرپتیکوم یک عفونت تهدید‌کننده‌ی زندگی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس-1 ایجاد می‌شود. بیماران مبتلا، معمولا با تاول‌های زیاد، تب و خستگی به پزشک مراجعه می‌کنند. تاول‌ها به صورت خوشه‌ای ظاهر می‌شوند و می‌توانند ناحیه وسیعی از بدن را بپوشانند. یکی دیگر از عفونت‌های ویروسی تهدید‌کننده‌ی زندگی که در بیماران مبتلا به اگزما مشاهده می‌شود، اگزما کوزاکیوم است.
اگزما کوزاکیوم نوعی بیماری دست، پا و دهان است که با ویروس خاصی با نام انتروویروس کوکساکی A16 مرتبط است. بیماران مبتلا به این نوع اگزما به جای تظاهرات معمولی، تاول‌های زیادی در دست‌ها و پاها دارند که بیشتر در مناطقی که قبلاً تحت تأثیر درماتیت آتوپیک بوده‌اند ظاهر می‌شوند. بثورات ظاهر شده ممکن است شبیه به اگزما هرپتیکوم ظاهر شود. بیماران معمولا دچار تب، کاهش اشتها یا خستگی نیز می‌شوند.
سخن پایانی
تعیین عوامل محرک در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک ضروری است. کاهش یا حذف این محرک‌ها گام مهمی در درمان درماتیت آتوپیک است. اگر بیماران از آلرژن‌ها (معمولاً گرد و غبار، تخم مرغ، بادام زمینی، شیر، ماهی، سویا، برنج وگندم) و محرک‌ها (به ویژه مواد شیمیایی، گرما، صابون‌ها، رطوبت، اکریلیک و پشم) دوری کنند، شدت بیماری کاهش خواهد یافت و ممکن است بهبودی نیز حاصل شود. افراد مبتلا به این عارضه باید از یک مرطوب‌کننده استفاده کنند تا رطوبت پوست حفظ شود و اکثرا به استفاده از پماد یا کرم‌های ضد التهابی نیز نیاز دارند.
منبع
Easing Eczema: Why You Shouldn’t Suffer in Silence
قوانین ارسال دیدگاه در سایت.