کمبود کدام ویتامین باعث ریزش مو می شود؟
کمبود ویتامین‌ها، یکی از چندین عامل موثر بر شروع ریزش مو (آلوپسی) در شما ممکن است باشد. بنابراین تامین چنین ریزمغذی‌هایی ممکن است یک عامل کمک‌کننده به منظور پیشگیری و درمان آلوپسی باشد. با توجه به شیوع ریزش مو و تأثیر قابل توجه آن بر کیفیت زندگی بیماران، مدیریت آلوپسی یک جنبه ضروری درماتولوژی بالینی است.
نقش تغذیه و رژیم غذایی در درمان ریزش مو، حوزه تحقیقاتی پویا و رو به رشدی است. در حالی که مکمل‌ها نسبتا مقرون به صرفه و به راحتی در دسترس هستند، مهم است که بدانید کدام ویتامین‌ها و مواد معدنی برای درمان ریزش مو مفید هستند. در این بررسی نقش ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند ویتامین A، ویتامین B، ویتامین C، ویتامینD، ویتامین E، آهن، سلنیوم و روی در ریزش مو معرفی می‌شود. همچنین مصرف مکمل کلاژن پپتید، در تقویت فولیکول‌های مو، پیشگیری از نازک‌شدن ریشه مو و تحریک ساخت فولیکول‌های مو جدید نقش دارد.
آیا کمبود ویتامین ممکن است منجر به ریزش مو شود؟
متأسفانه در مورد اینکه کمبود ویتامین باعث ریزش مو می‌شود، پاسخ‌های روشن و واضح زیادی وجود ندارد. با این حال این مقاله آنچه را که ما در مورد کمبود ویتامین و ریزش مو می‌دانیم و همچنین اینکه چه مواد مغذی مصرفی می‌تواند روی موهای شما تأثیر بگذارد، پوشش میدهد.
ویتامین B، بیوتین و اسید فولیک
کمپلکس ویتامین B شامل هشت ماده ویتامین محلول در آب: تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید پانتوتنیک (B5)، ویتامین B6، بیوتین (B7)، فولات و ویتامین B12 است که به استثنای بیوتین (تنها ویتامین B تولید شده توسط بدن)، می‌توان به مقدار توصیه شده روزانه این ویتامین‌ها با خوردن یک رژیم غذایی متعادل دست یافت. ویتامین‌های B در بسیاری از عملکردهای بدن از جمله تقسیم سلولی نقش دارند. فقط کمبود ریبوفلاوین، بیوتین، فولات و ویتامین B12 با ریزش مو مرتبط است.
بیوتین نوعی ویتامینB است که به بدن کمک میکند تا غذا را به انرژی تبدیل و ارتباطات سلولی را مدیریت کند. ریزش مو می‌تواند یکی از علائم کمبود بیوتین باشد. در افراد سالم بیوتین نیازی به مکمل ندارد. اگر کمبود بیوتین دارید، مصرف بیوتین می‌تواند به توقف ریزش مو کمک کند اما اگر کمبود بیوتین تایید شده‌ای ندارید، مصرف مکمل‌های بیوتین به ریزش مو کمک نمی‌کند.
در حالی که نشانه‌های کمبود بیوتین شامل ریزش مو، بثورات پوستی و ناخن‌های شکننده است، اثربخشی بیوتین در مکمل‌های مو، پوست و ناخن به‌عنوان وسیله‌ای برای درمان این بیماری‌ها در مطالعات در مقیاس بزرگ پشتیبانی نمی‌شود.
فولات یکی دیگر از ویتامین‌های B محلول در آب است و شامل فولات مواد غذایی طبیعی و اسید فولیک است. مقدار توصیه شده فولات غذایی 400 میکروگرم در روز برای بزرگسالان و سطح قابل تحمل بالای دریافت فولات 1000 میکروگرم است. گروه های خاصی در معرض خطر کمبود فولات هستند (افراد با رژیم غذایی نامناسب، اعتیاد به الکل یا اختلالات سوء جذب). کمبود فولات می‌تواند باعث تغییرات مو، پوست و ناخن شود.
ویتامین B12 برای سنتز DNA، عملکرد عصبی و تشکیل گلبول‌های قرمز خون ضروری است. نقش فولات و ویتامینB12 در تولید اسید نوکلئیک نشان میدهد که آنها ممکن است نقشی در فولیکول مو با تکثیر بالا داشته باشند. با این حال مطالعات کمی تا به امروز به رابطه بین ویتامین‌های B و ریزش مو پرداخته‌اند.
ویتامین D
ویتامین D برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها شناخته شده است. برخی از افراد مبتلا به کمبود ویتامین D دچار ریزش مو می‌شوند که معمولاً با راشیتیسم همراه است. برای افرادی که کمبود ویتامین D دارند، مکمل ممکن است به جلوگیری از ریزش مو کمک کند. علاوه بر این مطالعات ارتباط بین کمبود ویتامین D و بیماری‌های خود ایمنی از جمله آلوپسی(وضعیتی که باعث ریزش مو می‌شود)، نشان داده است. مصرف مکمل ویتامین D تا زمانی که دیگر دچار کمبود ویتامین D نشوید می‌تواند به نتایج و درمان آلوپسی کمک کند.
آهن
آهن برای داشتن گلبول‌های قرمز سالم که اکسیژن را در سراسر بدن شما حمل می‌کنند، مهم است. اگر آهن کافی از رژیم غذایی خود دریافت نکنید، ممکن است دچار کم‌خونی یا کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون شوید که علت ریزش مو است. هنگامی که ریزش مو را تجربه می‌کنید، از پزشک خود بخواهید تا شما را از نظر سطوح پایین آهن غربالگری کند و در صورت نیاز مکمل‌های لازم را دریافت کنید.
ویتامین C
ویتامین C ممکن است به جای ریزش مو با ایمنی مرتبط باشد، اما مهم است که مطمئن شوید به اندازه کافی از آن دریافت می‌کنید، به خصوص اگر ریزش مو با سطح کم آهن همراه باشد. سعی کنید ویتامین C کافی را از طریق مرکبات، سیب‌زمینی، فلفل و سایر مواد غذایی حاوی این ماده مغذی دریافت کنید. ویتامین C نقش اساسی در جذب روده‌ای آهن دارد و به حرکت آهن و جذب روده کمک میکند. بنابراین مصرف ویتامین C در بیماران مبتلا به ریزش مو مرتبط با کمبود آهن مهم است.
روی
روی یکی دیگر از مواد معدنی کمیاب است که از عملکرد سلول‌های سالم پشتیبانی میکند. به این معنی که بدن نمی‌تواند آن را به تنهایی تولید کند و باید از طریق رژیم غذایی تامین شود. منابع غذایی اصلی روی ماهی و گوشت هستند. از جمله علل کمبود روی عبارتند از بی‌اشتهایی عصبی، مصرف ناکافی، افزایش دفع روی و سوء‌جذب به دلیل سوء‌مصرف ملین، بیماری التهابی روده، جراحی بای‌پس و فیبروز کیستیک. الکلیسم، بدخیمی، سوختگی، عفونت و بارداری ممکن است باعث افزایش متابولیسم و دفع روی شوند. آلوپسی نشانه شناخته شده کمبود روی است که با رویش مجدد مو با مکمل روی رخ میدهد. با این حال تحقیقات در مورد اینکه آیا اصلاح کمبود روی می‌تواند به علائم آلوپسی از جمله ریزش مو کمک کند، متفاوت است.
ویتامین E
ویتامین E به حمایت از سیستم ایمنی و سایر عملکردهای بدن کمک میکند. اطلاعات کمی در مورد ویتامین E و ریزش مو وجود دارد. ویتامین E در تعادل اکسیدان-آنتی اکسیدان نقش دارد و به محافظت در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد کمک میکند.
آلوپسی آره آتا (AA) زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی به فولیکول مو حمله میکند. طبق نتایج برخی مطالعات هیچ تفاوت آماری در سطوح ویتامین E پلاسما بین بیماران مبتلا به AA و افراد سالم مشاهده نکردند. آلوپسی آندروژنتیک (AGA)، تلوژن افلوویوم (TE) دو نوع رایج ریزش مو هستند. هیچ یک از مکمل‌های ویتامین E یا بیوتین توسط مقالات برای درمان این دو پشتیبانی نمی‌شوند.
منیزیم
منیزیم یک عنصر شیمیایی است که از سلامت مغز حمایت میکند. ریزش مو یک علامت معمولی از کمبود منیزیم نیست اما برخی تحقیقات نشان میدهد که مصرف مکمل منیزیم می‌تواند به ریزش مو در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کمک کند.
آیا ویتامین‌های زیاد باعث ریزش مو می‌شود؟
گاهی اوقات ریزش مو می‌تواند به دلیل دریافت بیش از حد ویتامین یا مواد معدنی خاص باشد. در اینجا دو موردی که می‌توانند در ریزش مو نقش داشته باشند را معرفی می‌کنیم.
ویتامین A
ویتامین A به رشد سلولی کمک میکند. این موضوع ممکن است برای موهای شما مثبت به نظر برسد اما مصرف بیش از حد ویتامین A در واقع می‌تواند باعث ریزش مو شود. بیشتر بزرگسالان نباید روزانه بیش از 10000 واحد بین‌المللی (IU) ویتامین A مصرف کنند. این بسیار بیشتر از چیزی است که در یک رژیم غذایی معمولی دریافت می‌کنید. اگر ویتامین A مصرف می‌کنید و متوجه ریزش مو شدید، با یک متخصص صحبت کنید.
سلنیوم
سلنیوم یک ماده معدنی است که بدن شما به مقدار کم به آن نیاز دارد. برخی تحقیقات نشان میدهد که سلنیوم می‌تواند به ریزش مو کمک کند، از جمله در میان افرادی که شیمی‌درمانی می‌شوند. با این حال، مصرف بیش از حد سلنیوم نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود. هرگز بیش از 400 واحد بین‌المللی سلنیوم در روز مصرف نکنید.
سخن پایانی
ریزش مو دلایل زیادی دارد از جمله تغییرات هورمونی، استرس و عفونت. آلوپسی آندروژنتیک (AGA)، تلوژن افلوویوم (TE) دو نوع رایج ریزش مو هستند. مطالعات نشان میدهد که مکمل رژیم غذایی با سطوح پایین ویتامین D می‌تواند علائم این بیماری‌ها را بهبود بخشد. اگر بیمار مبتلا به AGA یا TE سطح آهن پایینی داشته باشد (که بیشتر در زنان دیده می‌شود)، مکمل نیز توصیه می‌شود. در صورت ابتلا به کمبود آهن باید اطمینان حاصل کنید که مصرف ویتامین C شما نیز مناسب است (برای جذب بهتر آهن).
در حال حاضر اطلاعات کافی برای توصیه مکمل روی، ریبوفلاوین، اسید فولیک یا ویتامین B12 در موارد کمبود وجود ندارد. هیچ یک از مکمل‌های ویتامین E یا بیوتین توسط مقالات برای درمان AGA یا TE پشتیبانی نمی‌شوند. مطالعات نشان میدهد که ویتامین A بیش از حد می‌تواند به ریزش مو کمک کند، همانطور که سلنیوم بیش از حد می‌تواند باعث ریزش مو شود.
آلوپسی آره آتا (AA) زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به فولیکول مو حمله میکند. مطالعات ارتباط بین AA و سطوح پایین ویتامین D را نشان داده‌اند. در صورت پایین بودن سطح ویتامین D باید مکمل مصرف شود. دریافت نکردن آهن کافی و ایجاد کم‌خونی می‌تواند باعث ریزش مو شود. با این حال، مطالعات بیشتری برای تعیین اثر مکمل آهن و روی بر روی بیماران AA مورد نیاز است.
اگر کمبود ویتامین خاصی نداشته باشید، مصرف مکمل با ویتامین‌ها احتمالاً برای ریزش مو مفید نخواهد بود. با این حال اگر ریزش مو را تجربه می‌کنید، با یک متخصص صحبت کنید تا به شما کمک کند دلایل ریزش مو را برطرف کنید و یک برنامه درمانی برای خود شروع کنید.
منابع
The Role of Vitamins and Minerals in Hair Loss: A Review – PMC
https://www.naeks.rs/img/Oesser%202020_VERISOL%20and%20Hair%20Thickness.pdf
قوانین ارسال دیدگاه در سایت.