افزایش تولید و تحرک اسپرم با مصرف جینسنگ

شواهد اولیه مبنی بر اینکه جینسنگ ممکن است اثرات مثبتی بر اسپرماتوژنز (تولید اسپرم) داشته باشد اولین بار در سال ۱۹۷۷ منتشر شد. مطالعات بعدی هم در جوندگان و هم در انسان نشان داده است که جینسنگ می‌تواند تعداد اسپرم را افزایش دهد.

موش‌های تحت درمان با جینسنگ، افزایش قابل توجه اسپرماتوژنز از طریق افزایش بیان فاکتور نوروتروفیک مشتق از سلول گلیال (GDNF) در سلول های سرتولی و فعال سازی تنظیم کننده ماده پاسخ دهنده به cAMP بیضه (CREM) نشان داده‌اند. GDNF تنظیم کننده احتمالی بقا و تصمیم‌گیرنده برای تعیین مسیر آینده سلول‌های اسپرماتوگونیال تمایز نیافته است و CREM برای بلوغ اسپرماتید‌ها ضروری است.

هم بیماران الیگوآستنواسپرمی و هم گروه کنترل (شامل افراد سالم) افزایش غلظت و تحرک اسپرم را پس از استفاده از جینسنگ Panax نشان دادند. بیماران آستنواسپرمی تحت درمان با جینسنگ نیز افزایش قابل توجهی در تحرک اسپرم‌ها نشان دادند.

افزایش حرکت اسپرم‌ها توسط جینسنگ از طریق القای فعالیت‌های اکسید نیتریک سنتاز (NOS) و تولید NO انجام می‌شوند. NO همچنین ارتباط نزدیکی با عملکرد اسپرم دارد. نشان داده شده است که Ginsenoside Re ظرفیت اسپرم انسانی و واکنش آکروزوم را از طریق افزایش تولید NO داخل سلولی تسهیل می‌کند.