نقش درمانی کورکومین بر مسمومیت کبدی ناشی از آفلاتوکسینها
آفلاتوکسینها آلایندههای رایج غذایی هستند که سلامت انسانها و حیوانات را تهدید میکنند. مسمومیت با آفلاتوکسین B1
(AFB1) میتواند منجر به مشکلات مهم سلامتی شود. مطالعات اخیر اثر درمانی کورکومین بر سمیت ناشی از AFB1 را آشکار کردهاند.
در مطالعهای که در سال ۲۰۲۲ انجام شد به بررسی اثر حفاظتی کورکومین بر روی چندین آنزیم پراکسیداسیون لیپیدی و سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی، برخی از سیتوکینهای پیش التهابی و تستهای عملکرد کبد در موشهای صحرایی مبتلا به آفلاتوکسیکوز مزمن ناشی از AFB1 به مدت ۶۰ روز پرداخته شد.
موشها به پنج گروه تقسیم شدند:
- شاهد
- دی متیل سولفوکسید
- کورکومین؛ ( ۳۰۰ میلی گرم/کیلوگرم در روز، خوراکی)
- AFB1؛ ( ۲۵۰ میکروگرم/کیلوگرم در روز، خوراکی)
- AFB1 + کورکومین
استرس اکسیداتیو ناشی از AFB1 باعث افزایش مالون دی آلدئید (MDA) که یک محصول پراکسیداسیون لیپیدی است و کاهش فعالیت گلوتاتیون (GSH) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD) شد. علاوه بر این، AFB1 منجر به افزایش سطح سیتوکینهای پیش التهابی مانند TNF-a، اینترلوکین-1b و اینترلوکین-6 شد. آزمایشات عملکرد کبد پس از مواجهه مزمن با AFB1 نشان داد که این ماده سمی باعث آسیب کبدی میشود.
تجویز همزمان کورکومین، آسیب اکسیداتیو، پاسخ التهابی و اختلال عملکرد کبد ناشی از AFB1 را به حد نرمال بازگرداند. تصور میشد که این اثر درمانی کورکومین بر روی AFB1 مربوط به فعالیتهای آنتی اکسیدانی و ضد التهابی آن است.
قوانین ارسال دیدگاه در سایت.