روش درمان سندرم پای بیقرار

در درجه اول قطع یا جایگزینی داروهایی که ممکن است منجر به بروز یا تشدید سندرم پای بیقرار شوند توصیه می‌شود؛ از جمله داروهای ضد افسردگی، داروهای آنتی سایکوتیک، داروهای ضد تهوع بلاک کننده دوپامین و آنتی هیستامین‌های با اثر مرکزی

برای مطالعه مقاله کوتاه “سندرم پای بیقرار چیست” کلیک کنید.

طبق گایدلاین منتشرشده از گروه مطالعاتی بین‌المللی سندرم پاهای بی‌قرار (IRLSSG) داروهای زیر برای درمان طولانی مدت RLS موثر هستند :

• پرگابالین – تا ۱ سال در درمان RLS موثر است
• پرامی پکسول – تا ۶ ماه موثر است
• گاباپنتین برای ۱ سال، لوودوپا برای ۲ سال و روتیگوتین برای ۵ سال

همه بیماران با فریتین کمتر از ۵۰ نانوگرم در میلی لیتر باید آهن جایگزین دریافت کنند. در صورت کمبود آهن، فروس سولفات ۳۲۵ میلی گرم را می توان با ویتامین C به میزان ۲۵۰ میلی گرم تجویز کرد. آهن برای افزایش جذب باید با معده خالی مصرف شود و تا ۶۰ دقیقه غذایی خورده نشود. آهن تزریقی نیز ممکن است در درمان RLS به دلیل کمبود آهن مورد نیاز باشد.

برای مطالعه مقاله کوتاه “نحوه تشخیص سندرم پای بیقرار“، کلیک کنید.

در صورت کمبود منیزیم مصرف مکمل های منیزیم نیز در درمان RLS نقش موثری دارد.

مکمل بیومگنلیت حاوی 300 میلی‌گرم منیزیم با ملح سیترات

از نظر اقدامات غیر دارویی، موارد زیر باید به بیماران توصیه شده:

• رعایت بهداشت خواب
• ورزش
• حمام سرد یا گرم
• ماساژ اندام
• تحریک ارتعاشی یا الکتریکی پا
• حذف کافئین قبل از خواب