درمان عفونت گلو در بزرگسالان

فارنژیت، که به‌عنوان عفونت گلو یا گلودرد نیز شناخته می‌شود، به معنی التهاب حلق است که باعث ناراحتی، درد و مشکل در بلع می‌شود. در بزرگسالان، این بیماری می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، عوامل محیطی و مشکلات زمینه‌ای دیگر باشد.

مدیریت موثر فارنژیت شامل تشخیص دقیق، استراتژی‌های درمانی مناسب و مراقبت حمایتی برای کاهش علائم و جلوگیری از عوارض است. در این مقاله به بررسی کامل درمان عفونت گلو در بزرگسالان می‌پردازم. با من همراه باشید.

درمان عفونت گلو در بزرگسالان به علت آن بستگی دارد. عفونت‌های ویروسی نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارند و با مراقبت‌های حمایتی مانند مصرف مسکن‌ها (ایبوپروفن یا استامینوفن)، غرغره آب نمک، مصرف مایعات کافی و استراحت بهبود می‌یابند. عفونت‌های باکتریایی، مانند عفونت استرپتوکوکی، به آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین یا آموکسی‌سیلین نیاز دارند. علائم معمولاً طی ۵ تا ۷ روز برطرف می‌شوند. توصیه می‌کنم در صورت عدم بهبود و یا ابتلا به علائم شدید مانند مشکل در بلع یا تنفس و تب پایدار، به پزشک مراجعه کنید.

علت ایجاد عفونت گلو و روش‌ تشخیص آن

علت بیشتر موارد عفونت گلو، ویروس‌ها هستند و توسط عواملی مانند رینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس‌های آنفلوانزا ایجاد می‌شوند. فارنژیت باکتریایی، که عمدتاً به دلیل استرپتوکوک گروه A ایجاد می‌شود، درصد کمتری از موارد را تشکیل می‌دهد اما نیاز به درمان خاصی دارد تا از عوارضی مانند تب روماتیسمی جلوگیری شود.

تشخیص دقیق برای انتخاب روش درمانی مناسب و جلوگیری از استفاده غیر ضروری از آنتی‌بیوتیک‌ها ضروری است. ارزیابی بالینی اغلب شامل بررسی علائمی مانند گلودرد، تب، سرفه و وجود ترشحات لوزه‌ای است. با این حال، تشخیص قطعی معمولاً نیازمند روش‌های آزمایشگاهی مانند تست‌های سریع تشخیص آنتی‌ژن و کشت ترشحات حلق است.

درمان عفونت گلو در بزرگسالان

همانطور که پیش‌تر در این مقاله گفتم، درمان عفونت گلو در بزرگسالان بسته به علت آن، متفاوت است.

1- فارنژیت ویروسی

از آنجا که عفونت‌های ویروسی خودبه‌خود محدود می‌شوند، رویکرد اصلی در مدیریت فارنژیت ویروسی تمرکز بر کاهش علائم است:

• مسکن‌ها و تب‌برها: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و استامینوفن برای کاهش درد گلو و تب موثر هستند. این داروها باعث کاهش ناراحتی می‌شوند و به بیمار کمک می‌کنند تا آب و مواد مغذی کافی دریافت کند.
• قرص‌های مکیدنی و اسپری‌های گلو: استفاده از قرص‌های مکیدنی و اسپری‌های حاوی مواد بی‌حس‌کننده می‌تواند تسکین موقتی ایجاد کند.
• هیدراتاسیون و استراحت: مصرف مایعات کافی و استراحت، از پاسخ ایمنی بدن حمایت کرده و بهبودی را تسریع می‌کند. مایعات گرم مانند چای یا سوپ می‌توانند گلو را آرام کنند و از کم‌آبی بدن جلوگیری کنند.

2- فارنژیت باکتریایی

هنگامی که علت باکتریایی، به‌ویژه استرپتوکوک گروه A تأیید شود، درمان با آنتی‌بیوتیک ضروری می‌شود. برای درمان این نوع عفونت گلو به نکات زیر توجه کنید:

• انتخاب آنتی‌بیوتیک: پنی‌سیلین و آموکسی‌سیلین به دلیل اثربخشی و ایمنی، آنتی‌بیوتیک‌های خط اول در درمان فارنژیت استرپتوکوکی هستند. برای بیمارانی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند، سفالوسپورین‌ها یا ماکرولیدها مانند آزیترومایسین ممکن است گزینه مناسبی باشند.
• مدت درمان: دوره استاندارد درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً ۱۰ روز است تا اطمینان حاصل شود که باکتری به‌طور کامل از بین رفته و خطر عوارض کاهش یافته است. تکمیل دوره درمان حتی اگر علائم زودتر برطرف شوند، بسیار مهم است.
• مدیریت علائم: علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌ها، مراقبت‌های حمایتی شامل مسکن‌ها، مصرف مایعات و استراحت برای کاهش علائم و بهبود ضروری است.

درمان خانگی عفونت گلو در بزرگسالان

صرف‌نظر از علت، چندین روش حمایتی وجود دارند که می‌توانند به مدیریت علائم فارنژیت کمک کنند:

• غرغره با آب نمک: غرغره با آب نمک گرم می‌تواند التهاب و ناراحتی گلو را کاهش دهد و تسکین موقتی ایجاد کند.
• هوای مرطوب: استفاده از دستگاه بخور باعث افزایش رطوبت هوا شده و از خشک شدن و تحریک گلو جلوگیری می‌کند، به‌ویژه در محیط‌های خشک یا در فصول سرد.
• پرهیز از مواد محرک: اجتناب از سیگار کشیدن و دوری از دود دست دوم یا سایر آلاینده‌های محیطی می‌تواند از تحریک بیشتر گلو جلوگیری کند و به بهبودی کمک کند.

عوارض و زمان مراجعه به پزشک

در حالی که بیشتر موارد عفونت گلو بدون مشکل برطرف می‌شوند، برخی علائم نیاز به ارزیابی فوری پزشکی دارند:

• تب بالا و پایدار: تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد که با درمان برطرف نمی‌شود ممکن است نشان‌دهنده عفونت جدی‌تری باشد.
• مشکل در تنفس یا بلع: تورم شدید گلو که منجر به مشکل در تنفس یا بلع شود، نیازمند ارزیابی پزشکی فوری برای رد عوارضی مانند آبسه دور لوزه است.
• راش یا درد مفاصل: ظهور راش پوستی یا درد مفاصل پس از گلودرد ممکن است نشان‌دهنده تب روماتیسمی باشد که یک عارضه جدی عفونت استرپتوکوکی است.

روش های پیشگیری عفونت گلو در بزرگسالان

پیشگیری از انتقال عوامل عفونی که باعث فارنژیت می‌شوند، شامل موارد زیر است:

• بهداشت دست: شستشوی منظم و کامل دست‌ها با آب و صابون خطر انتقال عوامل بیماری‌زا را کاهش می‌دهد. استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های الکلی نیز در صورت عدم دسترسی به آب و صابون موثر است.
• رعایت آداب تنفسی: پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه با دستمال یا آرنج مانع از انتشار قطرات عفونی می‌شود. دفع صحیح دستمال‌ها و پرهیز از تماس نزدیک با دیگران هنگام بیماری نیز مهم است.
• پرهیز از استفاده مشترک از وسایل شخصی: استفاده نکردن از ظروف، لیوان‌ها و وسایل شخصی با افراد مبتلا خطر انتقال را کاهش می‌دهد.

سوالات متداول

آیا تمام گلودردها نیاز به آنتی‌بیوتیک دارند؟

خیر، بیشتر گلودردها ناشی از ویروس‌ها هستند و نیازی به آنتی‌بیوتیک ندارند. تنها عفونت‌های باکتریایی، مانند عفونت استرپتوکوکی، نیاز به آنتی‌بیوتیک دارند.

چگونه بفهمیم که عفونت گلو ویروسی است یا باکتریایی؟

علائم عفونت ویروسی شامل آبریزش بینی، سرفه و تب خفیف است، در حالی که عفونت باکتریایی ممکن است شامل تب بالا، درد شدید گلو و وجود ترشحات چرکی روی لوزه‌ها باشد. آزمایش‌هایی مانند تست سریع استرپتوکوک یا کشت گلو می‌توانند تشخیص قطعی را تعیین کنند.

آنتی‌بیوتیک مناسب برای عفونت استرپتوکوکی چیست؟

پنی‌سیلین و آموکسی‌سیلین آنتی‌بیوتیک‌های خط اول هستند. برای افرادی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند، از ماکرولیدها یا سفالوسپورین‌ها استفاده می‌شود.

چه مدت طول می‌کشد تا گلودرد بهبود یابد؟

عفونت‌های ویروسی معمولاً طی ۵ تا ۷ روز بهبود می‌یابند. در عفونت‌های باکتریایی، علائم معمولاً ظرف ۴۸ تا ۷۲ ساعت پس از شروع آنتی‌بیوتیک کاهش می‌یابند.

آیا غرغره با آب نمک موثر است؟

بله، غرغره با آب نمک گرم می‌تواند التهاب و درد گلو را کاهش دهد و باعث تسکین موقت شود.

آیا می‌توان برای تسکین درد از مسکن‌ها استفاده کرد؟

بله، داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند درد و تب را کاهش دهند و به بیمار کمک کنند احساس بهتری داشته باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر گلودرد بیش از یک هفته طول بکشد، همراه با تب بالا، مشکل در بلع یا تنفس باشد، یا اگر بثورات پوستی یا تورم در ناحیه گلو وجود داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

چگونه می‌توان از عفونت گلو پیشگیری کرد؟

شستن مرتب دست‌ها، پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار، و اجتناب از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد.

نتیجه‌گیری

عفونت گلو در بزرگسالان طیفی از علل را شامل می‌شود و استراتژی‌های درمانی بر اساس علت زمینه‌ای تنظیم می‌شوند. فارنژیت ویروسی عمدتاً به مراقبت حمایتی برای کاهش علائم نیاز دارد، در حالی که عفونت‌های باکتریایی به درمان آنتی‌بیوتیکی هدفمند برای جلوگیری از عوارض نیاز دارند. تشخیص دقیق، پایبندی به رژیم‌های درمانی و اجرای روش‌های حمایتی اجزای ضروری مدیریت و درمان عفونت گلو در بزرگسالان هستند.

منابع

Pharyngitis

Recommendations for Management of Acute Pharyngitis in Adults