قوی ترین آنتی بیوتیک برای عفونت لوزه

قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت لوزه در صورتی‌ که عامل عفونت لوزه باکتری باشد، پنی‌سیلین، آموکسی‌سیلین و کوآموکسی‌کلاو است. در صورت حساسیت به خانواده پنی‌سیلین، داروهای جایگزین مانند کلیندامایسین یا آزیترومایسین تجویز می‌شوند. برای اطلاعات بیشتر، مقاله بهترین آنتی بیوتیک برای گلو درد را مطالعه کنید.

عفونت لوزه چیست؟

عفونت لوزه (تونسیلیت) زمانی رخ می‌دهد که لوزه‌هایتان دچار عفونت می‌شوند. لوزه‌ها دو توده کوچک از بافت نرم هستند که در دو طرف پشت گلو قرار دارند. با باز کردن دهان و بیرون آوردن زبان، می‌توانید آن‌ها را در آینه ببینید.

لوزه‌ها بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و به جلوگیری از ورود میکروب‌ها کمک می‌کنند. هنگامی که لوزه‌ها عفونی می‌شوند، متورم و دردناک می‌شوند و ممکن است بلعیدن برای شما سخت شود.

عفونت لوزه در کودکان و نوجوانان شایع‌تر است، اما ممکن است افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری به ندرت در کودکان زیر ۳ سال دیده می‌شود. بیشتر افراد حداقل یک‌بار در طول عمر خود دچار عفونت لوزه می‌شوند.

علائم عفونت لوزه

علائم عفونت لوزه به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:

• گلودرد یا احساس خراشیدگی در گلو
• درد یا مشکل در بلع
• قرمزی و تورم لوزه‌ها و گلو
• لکه‌های سفید روی لوزه‌ها
• پوشش سفید، زرد یا خاکستری روی لوزه‌ها
• تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد
• تورم غدد لنفاوی در دو طرف گردن
• دل‌درد یا استفراغ (بیشتر در کودکان)

گلودرد معمولاً اولین علامت عفونت لوزه است. اگر به طور ناگهانی دچار گلودرد شدید، لوزه‌های خود را بررسی کنید تا ببینید آیا قرمز یا متورم شده‌اند یا خیر.

علل ایجاد عفونت لوزه

عفونت‌های ویروسی شایع‌ترین علل ایجاد عفونت لوزه هستند اما باکتری‌ها هم می‌توانند موجب عفونت لوزه یا تونسیلیت شوند.

• تونسیلیت ویروسی: ویروس‌هایی که باعث سرماخوردگی و آنفولانزا می‌شوند، مسئول ۷۰٪ موارد تونسیلیت هستند. علائم تونسیلیت ویروسی معمولاً خفیف‌تر است.
• تونسیلیت باکتریایی (گلودرد استرپتوکوکی): باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک گروه A مسئول بقیه موارد تونسیلیت هستند. افراد بدون لوزه هم می‌توانند دچار گلودرد استرپتوکوکی شوند (در این حالت ته حلق و گلو تحت تأثیر قرار می‌گیرد). علائم تونسیلیت باکتریایی معمولاً شدیدتر هستند.

عفونت لوزه چگونه سرایت می‌کند؟

ویروس‌ها و باکتری‌های عامل عفونت لوزه بسیار مسری هستند و از طریق موارد زیر منتقل می‌شوند:

• بوسیدن یا استفاده از ظروف، غذا یا نوشیدنی مشترک
• تماس نزدیک با فرد بیمار
• لمس سطوح آلوده و سپس لمس بینی یا دهان
• استنشاق ذرات معلق در هوا هنگام سرفه یا عطسه بیمار

عوامل خطر عفونت لوزه

افراد زیر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت لوزه هستند:

• کودکان و نوجوانان بین ۵ تا ۱۵ سال در معرض خطر بالاتری هستند.
• افرادی که به طور مکرر در معرض میکروب‌ها هستند (مانند معلمان، دانش‌آموزان، کادر درمان) بیشتر در معرض خطر هستند.

عوارض عفونت لوزه

عفونت لوزه ممکن است به مشکلات زیر منجر شود:

• آپنه خواب انسدادی
• آبسه در اطراف لوزه
• سنگ‌های لوزه
• سلولیت لوزه

افرادی که به عفونت لوزه باکتریایی درمان‌نشده مبتلا هستند، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به مشکلات زیر هستند:

• آرتریت واکنشی پس از استرپتوکوک (تورم و درد مفاصل که طی ۱۰ روز از ابتلا به عفونت استرپتوکوک ایجاد می‌شود)
• تب روماتیسمی
• تب اسکارلت
• التهاب و آسیب به کلیه

عفونت لوزه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک برای تشخیص عفونت لوزه:

• گلوی شما را از نظر قرمزی و تورم بررسی می‌کند.
• در مورد علائم دیگر مانند تب، سرفه، آبریزش بینی یا دل‌درد سؤال می‌کند.
• گوش‌ها و بینی شما را از نظر علائم عفونت بررسی می‌کند.
• غدد لنفاوی گردن را برای تورم یا حساسیت لمس می‌کند.
• برای تعیین نوع عفونت (ویروسی یا باکتریایی)، ممکن است پزشک آزمایش کشت باکتری انجام دهد. این آزمایش شامل نمونه‌گیری از پشت گلو با یک سواب بلند است.

عفونت لوزه چگونه درمان می‌شود؟

درمان عفونت لوزه به علت آن بستگی دارد. اگرچه علائم تونسیلیت ویروسی و باکتریایی ممکن است مشابه باشند، اما روش‌های درمانی آن‌ها متفاوت است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر عفونت شما باکتریایی باشد، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین، کلیندامایسین یا سفالوسپورین تجویز کند. بسیار مهم است که دستورات پزشک خود را دنبال کنید و دوره کامل آنتی‌بیوتیک را حتی اگر بعد از چند روز احساس بهبودی کردید، به پایان برسانید. قطع زودهنگام آنتی‌بیوتیک می‌تواند باعث بدتر شدن عفونت یا گسترش آن به سایر قسمت‌های بدن شود.
• داروهای مسکن: پزشک ممکن است داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن یا استامینوفن را برای کمک به کاهش گلودرد شما توصیه کند.
• تونسیلکتومی (جراحی تونسیلیت): اگر تونسیلیت مزمن یا مکرر دارید، پزشک ممکن است برداشتن لوزه‌ها با جراحی را پیشنهاد کند.

درمان‌های خانگی عفونت لوزه

در کنار داروهایی که پزشک برای شما تجویز می‌کند، برخی از راهکارهای خانگی می‌توانند در کاهش علائم عفونت لوزه به شما کمک کنند، این راهکارها عبارتند از:

• نوشیدن مایعات گرم مانند چای یا سوپ
• غرغره کردن آب نمک ولرم
• استفاده از قرص‌های مکیدنی برای بهبود گلودرد

سوالات متداول

آیا عفونت لوزه خودبه‌خود از بین می‌رود؟

تونسیلیت ویروسی معمولاً در حدود یک هفته خودبه‌خود از بین می‌رود. تونسیلیت باکتریایی حدود ۱۰ روز طول می‌کشد تا بهبود یابد، اما معمولا برای درمان و کاهش خطر عوارض این نوع عفونت لوزه به آنتی‌بیوتیک نیاز خواهید داشت.

لوزه‌ها در صورت عفونی شدن چه تغییری می‌کنند؟

عفونت لوزه معمولاً باعث قرمزی و التهاب قابل‌ مشاهده در لوزه‌ها می‌شود. در برخی موارد، ممکن است یک پوشش سفید روی گلو یا لکه‌های سفید روی لوزه‌ها مشاهده شود.

قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت لوزه چیست؟

در صورت عفونت باکتریال، موثرترین و استانداردترین آنتی‌بیوتیک‌ها شامل پنی‌سیلین، آموکسی‌سیلین، کوآموکسی‌کلاو، کلیندامایسین و آزیترومایسین هستند.

جمع‌بندی

عفونت لوزه یا تونسیلیت یک بیماری نسبتا شایع است که زمانی رخ می‌دهد که لوزه‌ها دچار عفونت شوند. علائم معمولاً شامل گلودرد، تب و تورم غدد لنفاوی است. درمان به این بستگی دارد که عامل عفونت ویروس است یا باکتری و بهبودی معمولاً حدود یک هفته طول می‌کشد.

در صورتی که عامل عفونت لوزه، باکتری باشد نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی وجود دارد و قوی‌ترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت لوزه پنی سیلین، کوآموکسی‌کلاو، آموکسی سیلین، آزیترومایسین و کلیندامایسین است. تجویز آنتی‌بیوتیک باید دقیقاً طبق نظر پزشک انجام شود، زیرا استفاده بی‌رویه یا نادرست می‌تواند منجر به مقاومت باکتریایی شود. همچنین، دوره درمان باید تکمیل شود تا از عود عفونت جلوگیری شود.

منابع

Antibiotics for recurrent acute pharyngo-tonsillitis: systematic review